റഹെലിയിൽ ഒരു രാത്രി

ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ ജന്മദിന പാർട്ടിക്ക് വില്ല ബുക്ക് ചെയ്യാൻ വേണ്ടിയാ റഹെലിയിലേക്ക് പോയത്.  പോകുമ്പോൾ തന്നെ മുന്തിർ വണ്ടി ഓടിക്കുകയും മൊബൈൽ ഫോണിൽ സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.  കുറെ പറഞ്ഞു നോക്കി ഫോണ് വിളി നിർത്താൻ, അവൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. ഒരു വിതം പേടിച്ചു പേടിച്ചു കടലിനടുത്തുള്ള വില്ലക്കടുത്തു എത്തി.  ചെന്നപ്പോൾ വില്ല പുറത്തേക്കു പൂട്ടിയിരിക്കുന്നു.  വില്ലയുടെ കാവൽക്കാരനെ അവന്റെ സ്പോൻസർ പുറത്താക്കിയതോ അല്ലെങ്കിൽ അവൻ ജോലി വേണ്ടെന്നു വെച്ച് പോയതോ ആകാം. എന്തായാലും ഞങ്ങളുടെ പോക്ക് വെറുതെ ആയി.

തിരിച്ചു പോരാൻ നിൽക്കുമ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു സുഹൈർ വണ്ടി ഓടിക്കും, മുന്തിർ പിന്നിൽ ഇരിക്കട്ടേ, എന്നെ പേടിച്ചിട്ടോ എന്തോ (മുന്തിർ കേള്ക്കണ്ട :D :D) അവൻ സമ്മതിച്ചു. സുഹൈർ വണ്ടി ഓട്ടി കുറച്ചു ദൂരം പോന്നപ്പോൾ വണ്ടിയുടെ ടയറിൽ നിന്നും ഒരു വലിയ ശബ്ദം . വണ്ടി പതുക്കെ നിർത്തി ഇറങ്ങി നോക്കി, ടയർ പൊളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വണ്ടിയുടെ ഡിക്കിൽ നിന്നും സ്റ്റെപ്പിനി ടയറും ടൂൾസും എടുത്തു പുറത്തെടുത്തു. ആ ടയറും ചില ഭാകതൊക്കെ പൊളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്നാലും വേണ്ടില്ല അടുത്ത പെട്രോൾ പമ്പ് എത്തുവോളം ആ ടയർ ഇട്ടേ  മതിയാകൂ. ഫോണിലെ ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റ് ഓണാക്കി പൊട്ടിയ ടയർ അഴിക്കാൻ സ്പാന്നെർ എടുത്തപ്പോൾ എല്ലാവരും മുഖതോട് മുഖം നോക്കുന്നു. ആ സ്പാന്നെർ കൊണ്ട് ടയർ അഴിക്കാൻ പറ്റില്ല. 

ചുറ്റും കൂരാകൂരിരുട്ട്, വിദൂരതിയിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ എതിർവഷതുനിന്നും ഒരു വണ്ടി ചീറിപാഞ്ഞ് വരുന്നു. ഞങ്ങൾ വണ്ടിക്ക് കൈ കാണിച്ചു, ഒട്ടും വേഗത കുറക്കാതെ ആ വണ്ടി ഞങ്ങളെ കടന്നു പോയി.  കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കൈകാനിച്ചിട്ടു നിർത്താതെ പോയ വണ്ടി തിരിച്ചു വന്നു ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് നിർത്തി. മുന്തിർ ഞങ്ങളുടെ കയ്യിലുള്ള സ്പാന്നറുമായി വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുന്നു. അവന്റെ കയ്യിൽ സ്പാന്നർ കണ്ടിട്ട്പേടിചിട്ടെന്തോ ആവോ അയാൾ ഞങ്ങളെ രൂക്ഷമായി നൊക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ വണ്ടിയുടെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ കുഴപ്പക്കാരല്ല എന്ന് മനസ്സിലയിട്ടെന്തോ അയാൾ വണ്ടിയുടെ ചില്ല് താഴ്ത്തി. ഞങ്ങൾ കാര്യം പറഞ്ഞു. അവർ രണ്ട് പേരുണ്ട് വണ്ടിയിൽ, യമനികൾ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. അവരുടെ വണ്ടിയുടെ ടൂൾസ് എടുത്തു തന്നു. ഫോണിന്റെ ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റിൽ ഞങ്ങൾ ടയർ മാറ്റി യിട്ടു.  യമനികളോട് നന്ദി പറഞ്ഞപ്പോൾ വേണ്ട, പടചോനോട് ദുആ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞു അവർ പോയി. 

എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കോസ്റ്റ് ഗാർഡിന്റെ വണ്ടി ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് നിരത്തി എന്തെകിലും സഹായം വേണമോ എന്ന് ചോദിച്ചു. അവർക്കും നന്ദി പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ അടുത്ത പെട്രോൾ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും ടയർ മാറ്റിയിട്ട് തിരിച്ചു പോന്നു. 

ഗുണപാഠം: വഴിയിൽ കുടുങ്ങിയാൽ സഹായിക്കാൻ മലയാളിയേക്കാൾ മെച്ചം അറബികൾ തന്നെ